PoësieNet - rondom poësie; nuwe gedigteArgief
Tuis /
Home
Briewe /
Letters
Kennisgewings /
Notices
Skakels /
Links
Boeke /
Books
Opiniestukke /
Essays
Onderhoude /
Interviews
Rubrieke /
Columns
Fiksie /
Fiction
Po?sie /
Poetry
Taaldebat /
Language debate
Film /
Film
Teater /
Theatre
Musiek /
Music
Resensies /
Reviews
Nuus /
News
Slypskole /
Workshops
Spesiale projekte /
Special projects
Opvoedkunde /
Education
Kos en Wyn /
Food and Wine
Artikels /
Features
Visueel /
Visual
Expatliteratuur /
Expat literature
Reis /
Travel
Geestelike literatuur /
Religious literature
IsiXhosa
IsiZulu
Nederlands /
Dutch
Gayliteratuur /
Gay literature
Hygliteratuur /
Erotic literature
Bieg /
Confess
Sport
In Memoriam
Wie is ons? /
More on LitNet
LitNet is ’n onafhanklike joernaal op die Internet, en word as gesamentlike onderneming deur Ligitprops 3042 BK en Media24 bedryf.
No matter how the replica watches online master series simple and classic, it is swiss replica sale very popular, more importantly, Master Series wrist watch, generally are relatively thin, this table is replica watches only one of the basic blue dial, equipped with cheap replica watches automatic movement 896/1, automatic gold has a hollow.
LW Hiemstra Trust



Eating one’s heart out

Joan Hambidge

Voor jou koms
kon ek so moeiteloos, roekeloos, gewetenloos
my oorgee aan hierdie proses. Daar was altyd
verligting. Redding. Die gedig as SOS.
“Digter sterf aan gebroke hart.” In Egipte
reisend oor die katarakte. By Grand Central Station
I sat down and wept. Tussen ’n memento en ’n poskaart
altyd ’n vers: ’n stuk graniet geskaai van ’n monument,
’n grinterige rots uit Nagasaki. ’n Klip uit Macchu Picchu.

Met jou breek my hart anders. Uiters.
Ek het geen verweer meer nie. Dit staan reeds geskryf.
In Die mooiste Afrikaanse liefdesgedigte. En elders.
Soos in elders mooi weer en warm.
Of elders, liefde miskien. Of liefde, terloops.
Die obiter dictum van die liefde. Net dit.
Want kyk, hoe skryf ’n mens ’n haalbare vers
oor die paradoks van die ek-het-vertrek. Ek het weg-
gegaan, en kan nie meer teruggaan. Is ’n liefdesvers
nie altyd oor die spreker se smart nie?

Graniet en grint. Papier en e-pos.
Miskien moes die vers eerder heet:
“Papier is geduldig”.
Want ek treur al dae lank oor ons, oor jou —
en ’n gedig waar jy nie meer oor my skouer loer nie.

terug    /     boontoe


© Kopiereg in die ontwerp en inhoud van hierdie webruimte behoort aan LitNet, uitgesluit die kopiereg in bydraes wat berus by die outeurs wat sodanige bydraes verskaf. LitNet streef na die plasing van oorspronklike materiaal en na die oop en onbeperkte uitruil van idees en menings. Die menings van bydraers tot hierdie werftuiste is dus hul eie en weerspieël nie noodwendig die mening van die redaksie en bestuur van LitNet nie. LitNet kan ongelukkig ook nie waarborg dat hierdie diens ononderbroke of foutloos sal wees nie en gebruikers wat steun op inligting wat hier verskaf word, doen dit op hul eie risiko. Media24, M-Web, Ligitprops 3042 BK en die bestuur en redaksie van LitNet aanvaar derhalwe geen aanspreeklikheid vir enige regstreekse of onregstreekse verlies of skade wat uit sodanige bydraes of die verskaffing van hierdie diens spruit nie. LitNet is ’n onafhanklike joernaal op die Internet, en word as gesamentlike onderneming deur Ligitprops 3042 BK en Media24 bedryf.