FilmFundi - for movie addicts - vir fliekvlooieArgief
Tuis /
Home
Briewe /
Letters
Kennisgewings /
Notices
Skakels /
Links
Boeke /
Books
Opiniestukke /
Essays
Onderhoude /
Interviews
Rubrieke /
Columns
Fiksie /
Fiction
Po?sie /
Poetry
Taaldebat /
Language debate
Film /
Film
Teater /
Theatre
Musiek /
Music
Resensies /
Reviews
Nuus /
News
Slypskole /
Workshops
Spesiale projekte /
Special projects
Opvoedkunde /
Education
Kos en Wyn /
Food and Wine
Artikels /
Features
Visueel /
Visual
Expatliteratuur /
Expat literature
Reis /
Travel
Geestelike literatuur /
Religious literature
IsiXhosa
IsiZulu
Nederlands /
Dutch
Gayliteratuur /
Gay literature
Hygliteratuur /
Erotic literature
Bieg /
Confess
Sport
In Memoriam
Wie is ons? /
More on LitNet
LitNet is ’n onafhanklike joernaal op die Internet, en word as gesamentlike onderneming deur Ligitprops 3042 BK en Media24 bedryf.
The 6223 is replica watches shop a very simple table, willow leaf replica watches pointer, small Rome digital scale, leaving a lot of rolex uk blanks to the dial, which is different from most tables' efforts to fake watches uk make full use of the dial space.

Tsotsi

Suzette Kotzé-Myburgh

Spelers: Presley Chweneyagae, Terry Pheto, Kenneth Nkosi, Mothusi Magano, Zenzo Ngqobe, Zola, Rapulana Seiphemo, Nambitha Mpumlwana, Nthuthuko Sibisi, Ian Roberts
Regisseur: Gavin Hood
Vertoontyd: Vanaf 16 September 2005 by Cinema Nouveau Rosebank en 24 Maart 2006 landwyd

Daar is 'n mooi aanhaling van Franz Kafka wat lui dat 'n goeie boek soos 'n yspik moet wees wat die bevrore see van ons hart oopkap. Só 'n yspik teen apartheid was Athol Fugard se boek Tsotsi vir my toe ek dit iewers in my hoërskooljare in die 1980's gelees het. (Nog 'n yspik was André P Brink se 'n Droë wit seisoen, destyds nog verbied en in ons skoolkoshuis ingesmokkel.)

Die ander rede om hierdie fliek, wat op Fugard se boek gebaseer is, te gaan kyk, was regisseur Gavin Hood se uitstekende film A reasonable man van so omtrent ses jaar gelede. Dat Hood nogmaals goeie werk gedoen het, word bevestig deur die twee gesogte toekennings wat Tsotsi pas by die Edinburghse Filmfees ontvang het.

Die fliek handel oor 'n klipharde jong gangster wat ná 'n motorkaping 'n baba op die motor se agtersitplek aantref. Hy besluit uiteindelik om die kind saam te neem na sy blyplek - 'n besluit wat sy hele lewe verander. 'n Maklike verhaal om oortuigend te vertel is dit hoegenaamd nie. Dis algemeen bekend dat geharde kriminele nie sommer net so met 'n klap van die vingers 'n hartsverandering ondergaan nie, veral nie wanneer hul leefwyse die tipe misdaad is wat Tsotsi-hulle pleeg nie (en wees gewaarsku: die geweld is sterk en grafies).

Vir die boek had Fugard uiteraard meer verteltyd en kon Tsotsi se inkeer meer geleidelik, en dus meer geloofwaardig, uitgebeeld word; in die fliek geskied dit binne enkele dae, dalk tog 'n bietjie te vinnig, maar darem nie heeltemal onrealisties nie. Die boekomgewing (as ek reg onthou, is die boek in die 1970's gepubliseer, maar dit kan selfs ouer wees) word ook interessant verplaas na die hede (byvoorbeeld die motorkaping en die suggestie dat Tsotsi se ma weens vigs dood is).

Die film bied 'n geleentheid om te dink oor die storie ágter 'n misdadiger se gruweldade - dis waar die yspik so effektief is. So moeilik soos dit sekerlik vir die slagoffers van geweld is om empatie met hul aandoeners te hę, lę daar in die meeste gevalle verstaanbare redes en oorsake agter mense se gedrag - "If we could know all, we could forgive all" is 'n ander aanhaling wat by my opkom.

Ten spyte van al die slaggate van vergoeliking en sentimentalisering van 'n komplekse onderwerp word Tsotsi se verhaal bymekaargetrek met 'n realistiese en goed verantwoorde slot.

Die township-omgewing word in fyn detail ingekleur, en die musiek van Zola is een groot plesier. Die akteurs kwyt hulle almal goed van hul taak, maar veral Presley Chweneyagae in die hoofrol moet uitgesonder word - van hom behoort ons nog baie meer te sien. Die fliek kry ekstra punte daarvoor dat die taal outentiek is (hou die ore oop vir die stukkies Afrikaans) en dat Engelse onderskrifte gebruik word eerder as Engelse dialoog. Daar is ook 'n paar heerlike spatsels humor, veral vir wynliefhebbers.

Die een aspek van die film wat vir my wel onrealisties was, was die jong vrou na wie Tsotsi die baba neem om te soog - haar voorkoms veral was té gepoleerd vir haar omgewing. En ai, daai koorsang soos wenende viole met die suggestie van liefde in die lug …

Verder is dit hoede af vir regisseur Hood en Viva Suid-Afrikaanse films!



LitNet: 06 September 2005

Wil jy reageer op hierdie resensie? Stuur kommentaar na webvoet@litnet.co.za om die gesprek verder te voer op SęNet, ons interaktiewe meningsruimte.

boontoe


© Kopiereg in die ontwerp en inhoud van hierdie webruimte behoort aan LitNet, uitgesluit die kopiereg in bydraes wat berus by die outeurs wat sodanige bydraes verskaf. LitNet streef na die plasing van oorspronklike materiaal en na die oop en onbeperkte uitruil van idees en menings. Die menings van bydraers tot hierdie werftuiste is dus hul eie en weerspieël nie noodwendig die mening van die redaksie en bestuur van LitNet nie. LitNet kan ongelukkig ook nie waarborg dat hierdie diens ononderbroke of foutloos sal wees nie en gebruikers wat steun op inligting wat hier verskaf word, doen dit op hul eie risiko. Media24, M-Web, Ligitprops 3042 BK en die bestuur en redaksie van LitNet aanvaar derhalwe geen aanspreeklikheid vir enige regstreekse of onregstreekse verlies of skade wat uit sodanige bydraes of die verskaffing van hierdie diens spruit nie. LitNet is ’n onafhanklike joernaal op die Internet, en word as gesamentlike onderneming deur Ligitprops 3042 BK en Media24 bedryf.